Het gaat de goede kant uit met het herstel van de economie en gelukkig ook met de inhuur van zelfstandigen door organisaties. Dit brengt echter in de herstelde en veranderde economie ook interessante nieuwe ontwikkelingen met zich mee.

Een bekend verschijnsel van nu is de discussie van het concurrentiebeding. Dit vormde wel de aanleiding voor mijn blog, omdat dit eigenlijk een symptoom is van een ander onderliggend probleem: opdrachtgevers die zoeken naar controle over hun medewerkers.

Code van de werkgever

Dit was niet lang geleden een stuk simpeler: je vaste medewerkers dienden gewoon in de geest van de organisatie te acteren en hielden zich aan de code van de werkgever, of dit nu op het gebied van kledingvoorschriften was of de taal die gebruikt werd naar klanten toe. Met het vaker gebruik maken van new media werd hier het uitdragen van de organisatiecultuur op het internet aan toegevoegd.

Mondjesmaat kwamen toen al de eerste berichten binnen van vaste medewerkers die door de werkgever verzocht werden tot het aanpassen van hun LinkedIn-profiel of hun Twitter-account.

Niet voor ZP’ers

Maar met de toename van het aantal ingehuurde zelfstandigen doet zich helemaal een nieuwe buitengewoon interessante trend voor: het controle proberen te krijgen over mensen die niet in dienst zijn maar tijdelijk ingehuurd worden. Dat valt nog niet mee. Het is begrijpelijk en ook bijna altijd contractueel vastgelegd dat een externe zelfstandige geen vertrouwelijke content mag delen met de buitenwereld. Het noemen van namen is natuurlijk ook ‘not done’ en dit spreekt voor de meesten voor zich.

Onlangs kreeg ik het verzoek van een toenmalige opdrachtgever of ik een column op LinkedIn wilde verwijderen. Resultaat: ik gaf de opdracht terug wegens  een verstoorde werkrelatie. (meer hierover in mijn vorige blog)

Het onderliggende probleem 

Maar wat is hier nu het onderliggende probleem? Naar mijn mening een opdrachtgever die zich niet kan vinden in de gewijzigde economische omstandigheden. Een ingehuurde zelfstandige valt nu eenmaal niet aan banden te leggen. Juist buiten de opdracht om zal een zelfstandige zich wel moeten blijven profileren en netwerken omdat dit simpelweg de machine aan de gang houdt. Een zelfstandige kan zich niet veroorloven om pas bij het afronden van een opdracht weer op zijn netwerk en nieuwe media te storten voor het vinden van een vervolgopdracht. Voor een zelfstandige is zichtbaarheid een constante factor die dagelijks door blijft gaan. Dat kan ook door middel van columns of blogs en vindt tegenwoordig met name plaats binnen nieuwe media. Het is simpelweg noodzaak voor zijn voortbestaan als zelfstandige. Als een opdrachtgever meer controle wenst over het handelen van zijn medewerkers buiten de werkvloer, doet hij er goed aan zich te beperken tot het interne personeel. Want met extern personeel gaat dit zeker niet lukken. De economie is wel klaar voor meer zelfstandigen en interim-medewerkers, maar zijn alle opdrachtgevers dit ook?