Wat doe je als een opdrachtgever je dwingt een persoonlijke blog offline te halen? Het overkwam Maya.

Ik schrijf al een aardige periode columns en blogs. Daar ben ik op LinkedIn en op mijn eigen website mee gestart, omdat ik het leuk vind dagelijkse dingen te delen als zelfstandig interim-consultant. Zo kan ik anderen vertellen over dingen die je kunnen overkomen, zodat zij er misschien ook iets aan hebben.

Jezelf blootgeven

Door het schrijven van een column of blog en deze online te plaatsen maak je jezelf echter ook kwetsbaar. Soms volgen er leuke discussies, maar soms ook onaardige opmerkingen. Het is een logisch gevolg van jezelf blootgeven op internet en hoort het erbij.

Toch kreeg ik onlangs wel een heel onverwachte reactie op een column. Omdat ik al 20 jaar interim werk, heb ik enorm veel organisaties en bedrijfsculturen meegemaakt. Daar ging deze blog over. Ik schreef over enkele typen bedrijfsculturen en in hoeverre je daar als zelfstandige aan wilt of kunt conformeren. In het algemeen vertelde ik in welk type omgeving ik mij niet op mijn plek voel. Als ik op zo’n plek terecht kom, besluit ik een opdracht terug te geven.

Reacties

Zoals wel vaker schreef ik deze column in een serie om op een later moment op LinkedIn te plaatsen. In dit geval bijna een half jaar later dan het moment dat ik hem schreef. Binnen enkele dagen volgden de grapjes van voormalige tijdelijke collega’s die zich afvroegen of ik daar hen mee bedoelde. Maar er volgde ook een serieuze reactie: een mail van mijn opdrachtgever van dat moment.

De projectmanager in kwestie was ‘not amused’. Hij dacht dat ik de organisatie beschreef waar ik op dat moment werkzaam was. In hetzelfde gesprek volgde het verzoek tot directe verwijdering van deze column, omdat het in strijd zou zijn met mijn contract. Ik vertelde hem dat het zeer zeker niet om de betreffende organisatie ging, maar hij geloofde me niet.

Nare mails

Er werd iets steviger verzocht om verwijdering. En daarna werd ik in de avonduren ook door de intermediair van die opdracht benaderd. Als ik de column niet zou verwijderen, kon ik me schrap zetten voor de consequenties. Het waren wat nare gesprekken en e-mails. Ik bleef volhouden: ik heb niks verkeerd gedaan! De organisatie werd nergens genoemd en dan kon ook niet, het ging helemaal niet over dit bedrijf.

Ik heb inmiddels de organisatie verlaten en mijn column is nog steeds te lezen op LinkedIn. Maar het heeft mij wel slapeloze nachten bezorgd. Natuurlijk maakte ik mij zorgen en begon ik aan mezelf te twijfelen. Mag een opdrachtgever dit van een zelfstandig ondernemer vragen? Tot hoever strekt de invloed die een opdrachtgever mag uitoefenen? Is vrijheid van meningsuiting nog wel een gemeengoed of hebben grote opdrachtgevers het voor het zeggen? Bepalen zij hoe, waar en wanneer zelfstandig ondernemers zich laten horen?

Wat zou jij doen?

Zou je zelf de column verwijdert hebben of zou je het er op aan laten komen? Laat het weten via Facebook of Twitter.